سلام گلاله جان
تحمل دوری خیلی سخته وقتی می بینی رسیدن محاله
ولی چرا محاله چون خودمون نخواستیم
می دونم باز دعوام میکنی
شاید هیچ وقت آدرس این وبلاگو بهت ندم شایدم وصیت کنم بعد از مرگم آدرسشو بهت بدن
ولی اینو بدون هیچ کس نمی تونه جای تو ر و تو قلبم بگیره
قلبم بد جوری زخم خورده دردشو هر روز احساس میکنم احساس خفگی میکنم و هر روز وقت نماز از خدا می خوام اگه امیدی به وصالت نیست مرگ منو زودتر برسونه چون مشتاقاته انتظارشو میکشم فقط ازش خواستم یه لطفی در حقم بکنه و اون دنیا دیگه زجرم نده
دیگه طاقت ندارم
وای از دست تو
بعد از ۴ سال مخفی کاری آخرش آدرسو دادی!!!!!
نمی دونم چه کار کنم واقعا موندم ................
هر چی میگم شما یک چیز دیگه؟
فکرم دیگه کار نمی کنه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
دوست دارم خیلی وقته میبینی